Wieloletnia roślina zielona z rodzin rdestowatych (Polygonaceae) - występuje dziko na łąkach i w rowach całej Europy. Obok odmian dzikich są odmiany uprawne charakteryzujące się znacznie większymi liśćmi, a także delikatniejszym smakiem, co ma duże znaczenie kulinarne, zwłaszcza dla znawców. Szczaw można uprawiać w gruncie i pod szkłem - uprawiany w warunkach szklarniowych ma liście znacznie drobniejsze i jaśniejsze. Do spożycia przeznacza się wyłącznie lancetowate blaszki o równych brzegach, mięsiste, długości kilkunastu centymetrów i kilku centymetrów szerokości.
Poza wartościami odżywczymi - zawiera szkodliwy dla zdrowia szczawian potasu, który wiąże się z wapniem tworząc nierozpuszczalny związek nieprzyswajalny przez organizm. Nie powinny go jeść osoby cierpiące na kamienie nerkowe, reumatyzm, czy artretyzm.
Szczaw zawiera: sód,potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, fosfor, chlor, karoten, witaminę C , kwas szczawiowy.