Burak ćwikłowy - odmiana buraka zwyczajnego . Pochodzi od buraka morskiego rosnącego dziko na wybrzeżach Morza Sródziemnego. Ma formy jednoroczne, dwuletnie i trwałe. Był uprawiany w czasach starożytnych dla celów spożywczych i leczniczych, przy czym uprawiane wówczas formy różniły się znacznie od współczesnych
Ma jadalny, czerwony korzeń spichrzowy i czerwonawe liście.
Jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku uprawy tworzy korzeń spichrzowy i rozetę liści, a w drugim pęd kwiatostanow. Kształt korzenia spichrzowego jest cechą odmianową. Odmiany o korzeniach wydłużonych mają dłuższy okres wegatacji niż odmiany o korzeniach kulistych lub płaskokulistych. Liście w rozecie są trójkątne lub owalne o zabarwieniu od jasnozielonego do brązowo lub fioletowoczerwonego. Są osadzone na długich, soczystych ogonkach
Jest powszechnie uprawiane w Polsce. Jego młode siewki są jadalne jako botwina.
Burak liściowy (boćwina) tworzy rozetę wielkich i mięsistych liści z szerokimi ogonkami liściowymi. Korzeń ma mały i silnie rozgałęziony.
Najważniejsze składniki pokarmowe (/100 gram buraka):
Kalorie (Kcal): 46. Węglowodany (g): 9,5.
Witaminy (/100 gram buraka):
A1: 20 j.m. B1: 0,020 mg. B2: 0,050 mg. C: 10 mg. E: - mg.
Minerały (mg/100 gram buraka):
Wapń 41. Fosfor: 17. Żelazo: 17