Kiwi pochodzą z Chin; prawdopodobnie gasiły pragnienie małp zamieszkujących doliny Jangcy — stąd także określenie małpie brzoskwinie. Nowozelandczyk James McGregor w 1906 roku przywiózł nasiona kiwi z Chin do Nowej Zelandii. Pierwsze rośliny wyhodował Alexander Allison i już 1910 roku mógł zbierać pierwsze plony. Tak powstało z chińskiego yáng táo (yang brzoskwinie), kiwi — nazwane jak ptak żyjący na terenach Nowej Zelandii; ptak wielkości kury z okrągłą głową i brązowym upierzeniem. Eksport nowozelandzkich kiwi rozpoczął się po II wojnie światowej.
Oprócz Nowej Zelandii kiwi uprawia się także i we Włoszech, Francji, Grecji, Hiszpanii, Kalifornii, Chile i Izraelu.
Spożywa się na surowo, jak również jako dodatek do słodkich i soczystych sałatek. Zmiksowany na zupy, kremy i drinki. Duszone jako kompot lub gotowane jako konfitura.
Aby owoce kiwi szybko dojrzały należy położyć je w jednej papierowej torbie razem z jabłkami lub bananami ; te owoce wydzielają etylen, gaz wspomagający dojrzewanie.