Koper

Koper ogrodowy, nadziemna część jednorocznej rośliny Anethum graveolens z rodziny baldaszkowatych pochodzącej ze Wschodu, gdzie jest używany nie tylko w kuchni, lecz również w lecznictwie. Znany był w starożytnym Egipcie i Rzymie. Obecnie koper uprawiany jest prawie w całej Europie, północnej Afryce oraz Ameryce Południowej i Północnej. Odznacza się silnym, aromatycznym zapachem i korzennosłodkawym, nieco szczypiącym smakiem. Jako przyprawę stosuje się zarówno świeże pędy, jak również całą roślinę łącznie z nasionami zawierającymi olejek, w skład którego wchodzą: D-karwon i dilapiol, dwuhydrokarwon, felandren, D-limonen, terpinen, a-pinen; związki kumarynowe: bergapten, eskuletyna, umbeliferon, skopoletyna; kwasy: kawowy, ferulowy, chlorogenowy oraz związki flawonoidowe.

W postaci suszonej używany jest do kiszenia ogórków marynowanych warzyw. Świeży, drobno posiekany koperek jest doskonałym dodatkiem do różnego rodzaju napojów warzywnych i mlecznych, zup, gotowanych i duszonych warzyw, jaj, sosów, zapiekanek itp.

Jako lek stosuje się napar z nasion przy wszelkich zaburzeniach żołądka i jelit.

Sam koperek jest bardzo bogaty w witaminę C ,ponadto zawiera: wapń, fosfor,żelazo,karoten, witaminy:B1,B2,PP. Świeży, drobno posiekany koperek jest doskonałym dodatkiem do różnego rodzaju napojów warzywnych i mlecznych, zup, gotowanych i duszonych warzyw, jaj, sosów, zapiekanek itp.

Koper włoski mimo swojej nazwy pochodzi z Grecji. Dzisiaj sprowadzamy go głównie z Włoch. Ma ciekawy i słodkawy, aromatyczny smak, jest skuteczny w leczeniu przeziębienia i pozytywnie wpływa na przemianę materii.

Z kopru można otrzymać olejek, który znajduje zastosowanie jako środek przeciw kaszlowy. Natomiast w przypadku wzdęć korzystnie działa herbatka z nasion kopru włoskiego.

Najważniejsze składniki pokarmowe (/100 gram kopru):

Kalorie (Kcal): 69. Węglowodany (g): 14,1.

Witaminy (/100 gram kopru):

A1: 2000 j.m. B1: 0,05 mg. B2: 0,08 mg. C: 100,0 mg. E: 7,76 mg.